پایگاه اسلامی شیعی رشد

(roshd.org)
 
 
  مناسبت نامه > شهادت امام كاظم (عليه السلام) > تاريخ مناسبت: 1382/06/31    
 
 
 

باسمه تعالی

 

 

« مفسر راستین قرآن »

 

در یکی از سالها مهدی عباسی (از خلفای بنی عباس) وارد مدینه شد و پس از زیارت قبر پیامبر با امام کاظم (علیه السلام) ملاقات کرد و برای آنکه به گمان خود از نظر علمی آن حضرت را آزمایش کند! بحث حرمت «خَمر» (شراب) در قرآن را پیش کشید و پرسید:

- آیا شراب در قرآن مجید تحریم شده است؟ آنگاه اضافه کرد: مردم اغلب می‏دانند که در قرآن از خوردن شراب نهی شده، ولی نمی‏دانند که معنای این نهی، حرام بودن آن است!

- امام فرمود: بلی حرمت شراب در قرآن مجید صریحاً بیان شده است.

- مهدی گفت: در کجای قرآن؟

- امام فرمود: آنجا که خداوند (خطاب به پیامبر) می‏فرماید: «بگو پروردگار من، تنها کارهای زشت، چه آشکار و چه پنهان و نیز «اِثم» (گناه) و ستم به ناحق را حرام نموده است ...»(1)

آنگاه امام پس از بیان چند موضوع دیگر که در این آیه تحریم شده، فرمود:

مقصود از کلمه «اثم»در این آیه که خداوند آن را تحریم نموده، همان شراب است، زیرا خدا در آیه دیگری می‏فرماید:

«از تو از شراب و قمار می‏پرسند، بگو در آن «اثم کبیر» (گناهی بزرگ) و سودهایی برای مردم هست و گناهش از سودش بزرگتر است».(2)

و اثم که در سوره اعراف صریحاً حرام معرفی شده، در سوره بقره در مورد شراب و قمار به کار رفته است، بنابراین شراب صریحاً در قرآن مجید حرام معرفی شده است.

مهدی سخت تحت تأثیر استدلال امام قرار گرفت و بی‏اختیار رو به یکی از حضار کرد و گفت: به خدا این فتوا، فتوای هاشمی است! آن فرد گفت: «شکر خدا را که این علم را در شما خاندان پیامبر قرار داده است.»(3)

مهدی از این پاسخ ناراحت شد و در حالی که خشم خود را بسختی فرو می‏خورد، گفت: «راست می‏گویی ای رافضی»!!(4)

 

« برگرفته از کتاب "الفروع من الکافی"، تالیف شیخ کلینی (ره)، تهران، دار الکتب الاًّسلامی، جلد 6، صفحه 406 »

 

سایت رشد فرارسیدن ایام شهادت مظلومانه

شمع فروزان هدایت در تاریکی زندانهای گمراهی،

امام موسی الکاظم (علیه السلام)

را به همه آزادگان جهان  تسلیت عرض می‌نماید.

 

پایگاه اسلامی شیعی رشد

 


پاورقی‌ها:

1-      "قُل اِنّما حَرّمَ رَبّی الفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَما بَطَنَ و الْاًّثمَ وَالْبَغْی بِغَیرِ الحَقّ ..." (سوره اعراف، آیه 33)

2-      "یسْئَلُونَک عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیسِر قُلْ فیهِما اِثْمٌ کبیرٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ وَ اِئْمُهُا اَکبَرُ مِنْ نَفْعِهِما ..." (سوره بقره، آیه 219).

3-      گویا مقصود وی این بود که به حکم قرابتی که میان بنی‌هاشم هست، علم و دانش امام کاظم برای مهدی نیز موجب افتخار است.

4-      از دوران بنی‌امیه به بعد دشمنان، شیعیان اهل بیت را رافضی می‌خواندند.